1/:
Ne küçük ellerimiz boş dururdu
Ne de kısacık adımlarımız
En atak devrimizdi o yaşlar
Biri tekerlemelerle başlar
Diğeri biterdi oyunlarımızın
Çocuktuk minnacıktık...
Sevgi devşirirdi ellerimiz
Ne kendimiz boş dururduk
Ne de masalsı hayallerimiz.
2/:
Avuçlarımızla güneş toplardık
En uzak yerinden gökyüzünün
En uzun adımlarımızla hoplardık
Bu yıldızdan karşı ki yıldıza
Her oğula her kıza
Kocaman sunulurdu anne sevgisi
Çocuktuk minnacıktık...
Sevgi devşirirdi gözlerimiz
Ne kendimiz boş dururduk
Ne de masalsı hayallerimiz.
3/:
Karanlıkta bile geceleri
Işıklar gibi aydınlatırdı
Gözlerimiz çevrildikleri yeri
Bir benzeri yoktu günlerimizin
Her birimizin gülü ayrı renk açardı
Oyunlarda kızaran yanaklarımızda
Çocuktuk minnacıktık...
Sevgi devşirirdi dillerimiz
Ne kendimiz boş dururduk
Ne de masalsı hayallerimiz.
Kayıt Tarihi : 23.2.2006 15:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!