Çocuktuk
Bizim kasabaya erken inerdi karanlık
Sokaklarına yağmur yağardı inceden
Koca mahalle ve sakin patikalar
İşten dönerdi insanlar zihinler kalabalık
Yılgın ışıklar evlerde bir bir yanardı
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık



