Çocuktuk Şiiri - Dağlar Özügüç

Çocuktuk

Bizim kasabaya erken inerdi karanlık
Sokaklarına yağmur yağardı inceden
Koca mahalle ve sakin patikalar
İşten dönerdi insanlar zihinler kalabalık
Yılgın ışıklar evlerde bir bir yanardı
Zemheri sıcağı inerdi yüreklere
Mevsimler ayları beklemezdi
Çobanoğlu’dan başka türkü dinlenmezdi
İmkanlar dardı her istediğimizi alamazdık
Ama tahtadan mükemmel atlar yapardık
Biz çocuktuk çokta mutluyduk
Zaman nasıl geçerdi hiç bilmezdik
Mikrofonda tiyatro başında çok uyuduk
Eskidendi, eskiden
Vallahi her şey güzeldi eskiden
Gönlü göçebeler aldı götürdü çocukluğumuzu
Onlar kasabadan çok şey götürdükler
Bir daha da hiç geri getirmediler