Çocuktuk Şiiri - Arif Akın

SORUMSUZ, MUTLU VE HUZURLUYDUK.
BİR İSTEĞİMİZ, İKİ EDİLMEZDİ.
BİRDEN, BİR KAVGADA BULDUK KENDİMİZİ
EKMEK PARASI SIRASI, BİZE GELMİŞTİ.

ACELEMİZ NEYDİ ACABA,
HEMEN BÜYÜMEK İSTEDİK.
KAÇIYORDU SANKİ, KAHVEHANE VE SİNEMA.
ON İLE ONSEKİZ ARASINI HIZLA GEÇTİK.

OYSA, ÇOCUKLUK NE GÜZELDİ.
GAMSIZ, KEDERSİZ VE DERTSİZDİ.
YOK OĞUL' DAN ANLAMAZDIK Kİ,
OLACAK HER İSTEDİĞİMİZ İLLAKİ.

YALANDAN AĞLAMALAR, KAPRİS VE NAZLAR.
BİTMEZDİ İSTEKLER, ARZULAR.
ÜZÜLSEDE ANNELER,
KIRILSADA MAHÇUP BABALAR.

BÜYÜDÜK, GÜYA ADAM OLDUK.
SIĞINACAK BAHANELERİ, BULDUK SAHTE ÖZÜRLERİ.
İNCE ELEDİK SIK DOKUDUK.
KESTİK BÜYÜKLERE ZİYARETİ, İLGİYİ.

HEP BİZ GÖRDÜK, BİZ KAZANDIK, BİZ BİLDİK.
MASRAFI, MESAFE VE UZAK BAHANASİNE GİZLEDİK.
ÇOK YORGUNDUK, İŞTEN GEÇ GELDİK.
HEP BAŞKA ZAMAN, İNŞALLAH DEDİK.

ŞİMDİ GERİYE DÖNECEK YOL YOK,
DERT YANACAK KUL YOK.

Arif AKIN