Çocuktuk Şiiri - Ali Aslandağ

günler geçer aylar dolar yıllar geçmişe dolanır
insan doğar insan ölür gözler yaşa bulanır

mutluluğu kovaladık dün denen yamaçlarda
kurgu ellerimizdeydi yarın avuçlarımızda
bir bahar güneşi gibiydi masum yüzümüz
herşeyden habersizdik acı bekleşirken kapımızda

taştan arabalarımız vardı kazasız ölüme inat
çamurun bağrındaydı ellerimiz ümide kardeş
yüklesen taşıyamazdı hayallerimizi bin at
hepimiz çocuktuk ne hırsız tanırdık nede kalleş

yollarımız daracıktı gönüllerimiz geniş
dili olsada konuşsa o yadigar kara lamba
yırtık lastiklerimiz vardı şehir görmemiş
ilahi emirdeyken gönlümüz cahildik sanma

saadeti tarifsizdi ruhumuzun özgürlüğü bulurken
ciğerlerimiz tazecikti daha zifire dokunmamış
yurdumuzun cennet kırlarında mutluluğu solurken
nice haberlerimiz vardı hüzünlere okunmamış

bir benmiyim özlemlin ateşiyle geçmişte kalan
hiç susmayacakmı gönlümün şu hasretli kuşu
kim gösterecek hangisi gerçek hangisi yalan
kim uyandıracak haykırarak şu dertli berduşu

ötelerdedir izleri halimin bugünden değil
laf ile anlatılmaz saf hissiyatı bilmeli
üzülme sende görürsün gerçeği birazcık eğil
mademki durduramazsın akıp giden bu çılgın seli