Çocuktuk Şiiri - Gökhan Yağmur

çocuktuk.
yokluk sarmıştı her yanımızı, fakirlik,
kalbimizde çocuk heyecanları tek zenginlik,
belki dertsiz, tasasız,
küçük yüreklerde ama büyük,
dünyalardan da büyük,
adı da kendi gibi,
dudaklardan sökülürken,
kalbi öyle titretirdi ki;
' aşk ' bir kelime ,
ama çocuktuk işte ....
ondan şimdi temiz,
şimdi saf ve berrak adın gibi,
seni bende, beni sende yaşatan
değişmez halin, yürüyüşün bakışın,
hayata tutunur gibi tuttuğum ellerin,
sevdiğim, özlediğim hatırladığım o son halin.
sen çocuk , ben çocuk,
o sevda kocaman,
ama biz çocuktuk.......
gerçekliğin çoğunlukla kaybolduğu,
hayallerin tertemiz ve berrak olduğu,
çocukluk.
ve belki,
sevda her şeyden gerçekti,
biz sadece çocuktuk.
sonra büyüdü herşey,
sen büyüdün, beni büyüttün,
ve doyulmaz sevgilerin ,
ve dayanılmaz acıların yaşandığı,
harcanmış bir sevdanın da
acı tebessümle hatırlandığı,
çocukluk...