O kadar çocuktu ki yüreği, ölürken çemberin peşinden koşuyordu.
O kadar çocuktu ki yüreği ölürken çemberi peşinden koşuyordu
oysa götürürlerken dizleri taze kanıyordu
o kadar çocuktu ki gözlerinden yaş damlarken
sessizce bir şarkıya başladı
halkların kardeşliği adında
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta