O kadar çocuktu ki yüreği, ölürken çemberin peşinden koşuyordu.
O kadar çocuktu ki yüreği ölürken çemberi peşinden koşuyordu
oysa götürürlerken dizleri taze kanıyordu
o kadar çocuktu ki gözlerinden yaş damlarken
sessizce bir şarkıya başladı
halkların kardeşliği adında
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta