Hüznüm okyanuslar kadar büyük.
Babam birkaç gündür eve gelmiyor.
Kucağına atlayıp, boynuna sarılamıyorum.
Oyunlar oynadığım birkaç arkadaşım,
Onlar da gelmiyorlar artık.
Özlemim dağlar kadar büyük.
Petrol denilen birşeyden bahsediyorlar,
Masumlara kıymaya sebepmiş.
Ah petroller... Benim olsaydınız,
Verirdim ihtiyacı olanlara.
Ölüm tuzakları kurulmazdı masumlara.
Bugün koca bir kayanın yanına gittim.
Kaldırmayı denedim olmadı,
Kaldıramadım.
Yüreğimiz kadar çocuk bedenimiz de güçlü olsa.
Ne düşündüm o an biliyor musun?
Hep çocuklar yaşasa dünyada;
Masumlar ölmese.
Yarın ikimizde büyüyeceğiz.
Hep çocuk yüreğimiz olacak, büyük bedenimizde.
Bildiğim birşey var:
Biz asla sözümüzden dönmeyeceğiz!
Kayıt Tarihi : 7.12.2007 21:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Iraklı çocuğun Amerikalı çocuğa mektubu
Çocukken,çocuk aklımla,büyüklere özeniyordum,yanılmışım,
Kaleminiz her zaman sevgi,ışık ve umut saçsın,
Saygılarımla,tam puan,liste, Enver Bilgiç
Yok ettiler var olanı,
Şimdi ağlar analar,
Petroldür kazanan.
TÜM YORUMLAR (5)