Çocuksun Çocuğum Şiiri - Mehmet Selim Tolay

Bir mızıka,bir fülüt,bir kaval
biri gözlerin,biri gülüşlerin,biri dertlerim benim.
Ayrımı düştük saatlerce umrunda mı sanki?
çocuksun çocuğum büyü artık,
ruhuna erdemli sunular bulaşsın artık.
Kim kalmış sağnak bakışların kan kırmızı uzun yollarında
Kim ölmemiş uzanıpta serin topraklara
çocuksun çocuğum anla artık.

Anlayamadığım bir şey var kaçışında ilmiklenen,
gerçi çocukluk kokan tatlı bir kaçış bu...
angarya sevdamı sandın sen sevda mı?
sen ruhsuz sen anlamaz sevdayı.

Bulutların dirhem yağmura cimri vaktinde
suskunluğun nedendir?
güzel bir portredir kuşların kanadında
mavi tuvale,rengi kahve gözlerin,
ve yüreğime yayılan hasretin...
çocuksun çocuğum dinle artık
sessiz senfoniye son baskı gülüşlerini ekle artık.

Ne yapılır ki bilinmez bu renk cümbüşünde
bir renk cümbüşü ki kül bırakmaz esnek gidişiyle.
Yaprağın yeşil işlemeli esmer can damarında
bir su birikintisi...kızıl bir bilmece...
çocuksun çocuğum renklen artık
yeşili maviyi sarıyı tanı artık.

08,04,2005