Çocuksun Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Doğan günü sevdiğim için seni sevmişim,
Sabahın serinliğini sevdiğim için,
Meyve yüklü dalların akarsulara eğilişini,
Ak köpüklü suların köprüler altından geçişini,
Balıkların bir görünüp bir kayboluşunu,
Göğün derinden derine mavileşmesini,
Engin maviliklerde süzülen kuşları sevdiğim için
Sevmişim seni,
Kör eben bile bilir, anam-babam,
Ötesini.

Varlığın bir çatal kirazda,
Bir aşılı vişnede,
Kapkara bir zeytin tanesinde,
Bir körpe asma yaprağında,
Bir otta, bir çiçekte,
Çiçekten çiçeğe uçan kelebekte
Ve kelebeğin kanatlarındaki yaldızlarda,
Bazen yakınlarda,
Bazen;
Uzaklarda.

Irmaklar ayni ırmak, sularında sen yoksan,
Mehtaplar ayni mehtaplar,
Denizler ayni denizler,
Tepeler ayni tepeler,
Kuşlar ayni kuşlar,
Sense; bir özsün,
Bir çekirdeksin,
Bir tomurcuksun,
Sen; kollarını boynumdan söküp atamadığım
Çocuksun.

(GÜVERCİN isimli Serbest Şiirler 'inden > 45-46/100)