Çocuksun Şiiri - Mehmet Ali Kadakal

Sen daha çocuksun
Ellerin kararsız
Kalbin uzak sevmelere
Bundan her fısıltıyı çığlık sanman
Ve yine bundan anlayamaman
En alçaklardayken
Yeryüzü acılarını
Kaldırıp gözlerini yukarı
Gökyüzünü bilsen oysa
Ve anlasan kapladığı yeri
İnsanın evrende
Görebilsen hiçliği sonsuzda
Çırpınışlarını bırakacaksın yokluğa
Çocukluktan üzülmen
Gözyaşların bundan hep
Acı sandıklarına acıması içinin
Sen daha çocuksun
Bundan açamıyorsun gözlerini
Adımların titrek, menzilin ayarsız
Gideceksin pusulasız
Işıksız, haritasız
Daha yolculuğa çıkmadan kendine
Görmeden içindeki dünyayı
Dışındakini var sanıyorsun
Kendini gezmemişken henüz
Başka ülkelerde aşk arıyorsun
Ve bilmeden yaratılıştaki aşkı
Sevemeden kendini
Seviyorsun sen gibileri
Sen çocuksun
Gitmeyi var sanıyorsun
Bir noktada gezerken
Uzaklaşmak yok
Kalbine olandan başka
Avuç içinde tutsan bile
Uzaklık ona hep
Uzaksın ona hep
Çocuksun…