Hangi ara buharlaştı bilmem,
isli demliklerde dem tutan
tarçın kokulu çayların büyüsüyle,
gün-gece bitmeyen
çocuksu sevinçler..
kaf dağına salınan
masalımsı hayaller...
Sahi ne ara islendi insan yüreği?
Nasıl buharlaştı;
İçimizde kaynayan umutlar...
Kayıt Tarihi : 20.5.2016 13:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!