Çocuksu Sevda Şiiri - İlhan Sağ

Bak, alevleniyor kalbimin üzerindeki kor yine,
Bahar sıcaklığı var etrafı süzen şaşkın gözlerimde,
Bembeyaz kış kokusunun ciğerlerime doldurduğu neşeyle,
Güneşle bir olup, coşuyorum sanki hükmediyorum göklere...

Vazgeçmek yok demiştik, söz sevdadan açılınca;
Ben vazgeçmedim, yüreğimin dili susmuyor hala...
Vazgeçtiğimi düşündüren kelimeler geçsede arada,
Yaşanmış acılardandır; yapraklarını bırakamaz asla
Sevgiye, aşka, arısına ulaşamamış olan bir papatya...

Dinle sende; kalbime seni vuruyor her bir nota...
Gözlerin hala bir siluet, rüyalarımda...
O zaman ne değişti geçen yıllardan bu yana...
Değişmedi Ay Işığı, değişmedi serçe kuşları,
Değişmedi suyuna kanamadığım derya...
Biraz yıpranmış olsa da hala aynı heyecanda
İçimdeki büyümeyen o çocuksu sevda...

Burukluğu sensizliğin her zaman gözlerimde belki,
Belki söylemiyorum yıldızlara, geceleri bağıra çağıra,
Belki haykırmıyorum yokluğunu, uçurumun ucundan ufuklara,
Belki bir boyun büküşümde, boş limanların sessizliği var ama
Yankılanmıyor işte o sessizlik, her karaya vuran fırtınada...

İşte bu kadarcıkmış diyemiyorum, zaman yanımdan gelip geçerken,
Henüz tatmadım aşkı, tadamam da sen yokken, hiç olmamışken...
Ama o gün geldiğinde beni seveceğini ben biliyorken,
Güneş ben oluyorum, Yer ben, eşsiz her kar tanesi ben...
Kalbim durduk yere ısınmıyor, biliyorum artık yakınlarımdasın sen...
Gözlerini hissediyorum, sislerin içinden beni izleyen...

08.11.25 (20:23)