Sen düş ülkemin hülyalı yalnızlığı
İçine tıkıştırdığım yüreğime sığar mısın dedi çocuk kalan düşlerim
Bak geçmişin kırmızı valizine
İçinden ben dışında sen varsın
Bu resim çok hoş
En azından benim için dedi rüzgarda esen fısıltım
Yaprak yaprak ölüm fal açarken
Papatyanın kucağında
Çocuksu kalan saflığımızın ile zaman yolculuğuna çıktık
Saçlarımıza ömrümüzün arafta kalan yaşları döküldü
Ben papatya sen ömrün son demi olarak gördün
Çünkü ben kırmızı valizli hiç büyümeyen çocuk
Mavi papatyalar kırmızı valize sığar mı
Düş ektim aralık kalan ömrün bahçesine
Sen dışında ben içinde kaldım çocukluğumun
mahmudiye düzkaya
Mahmudiye DüzkayaKayıt Tarihi : 3.12.2014 14:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahmudiye Düzkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/12/03/cocuksu-kalan-safligimizin-zaman-yolculuguna-cikti.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!