Acı çeken ruhların mutlu olabilmesinin basit bir formülünü bulmuşuz gibi...
Gördüğümüz her şeyden bir mana çıkarmanın manasızlığını bilerek, hayrete düşmenin sonunda erişilen çocuksu saf bir kahkahanın peşine takıldık, gidiyoruz...
Çocuksu gülüşler...
Hayır!
Çocukluğumuza seslenen gülüşler...
Saflığa, masumiyete çağrı...
Biraz da deliliğe meyleden...
Bir ülke ki milleti Türk;
İnsanı Türkçe konuşur.
Azerbaycan, Kırım, Kerkük…
Soydanı Türkçe konuşur.
Yaylaları,ovaları…
Devamını Oku
İnsanı Türkçe konuşur.
Azerbaycan, Kırım, Kerkük…
Soydanı Türkçe konuşur.
Yaylaları,ovaları…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta