Çocuksu hayaller giriyor düşlerime:
Ben bir çocuğum.
Sağım solum dünya çocukları...
Renklerimiz,dillerimiz ayrı,ayrı.
Ama anlaşabiliyoruz en güzelinden.
Serçeler kadar şen şakrak uçuyoruz.
Üzerimizde denizin engin maviliği,
Gökyüzünün sonsuzluğu var.
Yollar beyaz mı beyaz.
Ellerimizde kocaman fırçalarla resim yapıyoruz.
Savaşlardan ve açlıktan uzak...
Yollar,parklar ışıl,ışıl.
Her yeri kucaklamış kocaman papatyalar,yıldızlar.
Analar sevinci nakışlıyor dünyaya
Babalar hayran anaların yaratıcılığına.
Hep bir ağızdan heyamola çekiyoruz.
Dünyayı yaşanılır bir bağ evi yapacağız.
Topraktan,dallardan,denizden bereket akacak.
Herkes özgür,
Herkes barışık.
Gam ve keder yedi kat yerin altında...
Çocuklar yetmez diyor,gökyüzü de boyanacak!
Haydi dayayın merdiveni güneşe!
Hep beraber başlıyoruz işe
Sonuçta bir düş işte...
Kayıt Tarihi : 5.1.2005 14:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)