Koca bir günün keşmekeşinin son bulduğu bir akşamın sükuneti gibi 'sevmek'!
Tüm yorgunluğu ve sıkıntıları geride bırakıp eve girmek..
Huzuru kucaklamak özlem dolu bakışlarınla birlikte yüzünde beliren gülümsemede
ve sarılmak sımsıkı bir daha, bir daha erimek kollarında.
Yorgunluk ne demek?
Sıkıntılar nerede?
Peki ya hayatın anlamı? ...
Huzurdan başka hi.birşeyin olmadığı o cennette tenini duyumsamak...
Sonra hecelemek ruhundan, sevmek adına ne varsa!
Kayıt Tarihi : 11.4.2009 18:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
hülya
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!