Cennet’in çiçekleri üstünde,
Ruhsuz yatıyordu erkekle kadının bedenleri,
Sersemce açık ağızlarla, aptalca bakarak, uyuşukça.
Düşünüp taşınıyordu Tanrı.
Kendisini uykuya sürükleyen sorun öylesine büyüktü ki.
Güldü Karga.
Istırapla kıvranan Solucan’ı ısırdı,
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.



