Rüzgar gülü savurur
Çorak toprağının garibesiyim
Yaratanın zamana bağladığı yolcuyum
Boynum kıldan ince ümitliyim.... çocuksu
Avuçlarım arası sığmayan başım
Asırlar öncesi miras kalmış yalnızlığım
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




'Allah hiç bir zaman sizi ümitsizliğe düşürmesin'...beni metafiziki alemlere götüren bir şiir oldu...tebrik ederim...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta