Arkadaş gözlerinde,
Hayatın başka tadını sorardım
İçi kırmızıbiberli zeytinlere bakarak
Acı mı?
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Saygı ile..
Beş-altı yıl önce kadardı. Ünlü bir köşe yazarına birileri -herhalde- 'Artık yazma; niçin yazıyorsun?' O da bir makalesini bu soruya yanıt olarak ayırdı. Okudum. Ben bu soruyu onlarca yıl kendime sorduğum için ve de kendi kendime yanıtladığım için, pek ilginç bulmamıştım.
Siz de birkaç yıl önce Sait FAİK ustanın sözünü yinelemiştiniz: Yazmazsam uçururum gibisine... Yazarın yazgısıdır yazmak. Hele de şairse. Yazmak, insan sevgisini yürekte yoğurmak gibi birşey diye düşünüyorum.
'Çocukluktan Kalma' başlıklı şiirinizin iki bölümü arasındaki akrabalığı, o denli ustaca belirtmişsiniz ki... Kutluyorum.
*Nadir ŞENER HATUNOĞLU: matematikçi-bilim uzmanı*
Özlem adına, o günlere ilham güzeldi.. Kutlarım şair arkadaşı ve saygılar.. N.K.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta