Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Saygı ile..
Beş-altı yıl önce kadardı. Ünlü bir köşe yazarına birileri -herhalde- 'Artık yazma; niçin yazıyorsun?' O da bir makalesini bu soruya yanıt olarak ayırdı. Okudum. Ben bu soruyu onlarca yıl kendime sorduğum için ve de kendi kendime yanıtladığım için, pek ilginç bulmamıştım.
Siz de birkaç yıl önce Sait FAİK ustanın sözünü yinelemiştiniz: Yazmazsam uçururum gibisine... Yazarın yazgısıdır yazmak. Hele de şairse. Yazmak, insan sevgisini yürekte yoğurmak gibi birşey diye düşünüyorum.
'Çocukluktan Kalma' başlıklı şiirinizin iki bölümü arasındaki akrabalığı, o denli ustaca belirtmişsiniz ki... Kutluyorum.
*Nadir ŞENER HATUNOĞLU: matematikçi-bilim uzmanı*
Özlem adına, o günlere ilham güzeldi.. Kutlarım şair arkadaşı ve saygılar.. N.K.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta