Çocuklukluğa yolculuk...

Yılların yorgunluğunu
Esir ederek siğara dumanına
Bir an yaşadığım özgür anımda
Kaçıyorken kendimden kendime
Birden karşıma çıkıyor
Çocukluğumun düşleri ve masum gülüşleri
Kirlenmemiş hayatta var gibi hiçliği
Girdabına bırakıyorum özlemle kendimi...

Henüz samyellerinin esmeye başlamadığı
Soframıza birçok çatal ve kaşığın konduğu
Kok kömürünü nar gibi yapan
Döküm sobamızın sıcaklığına
Sıcaklığımızı kattğımız
Radyo tiyatrolarına kendimizi teslim edip
İç sızısıyla keşke dediğimiz
Zamana inat vefasıyla,
Sımsıcak sarmalında kaybolduğum
O güzelim yıllar....

Kırklı yaşların erişilmez
Hatta yirmili yaşların bile çok uzak olduğu
Her günümüzü oyun oynayarak
Ekmek elden su gölden
Geçireceğimizi sandığımız O masum yıllar...

Bazı günler Kapımıza sıralanan
Haylazlığımdan bıkmış komşuların
Şikayetlerini sabırla
Ama
Renkten renge girerek dinleyen BABAM
Ve gözlerindeki kıvılcımları saklandığım
Kömürlüğün penceresinden izlerken
Birazdan çekileceğim hesabın acısını
Yaşamadan yaşadığım yıllar...

Annemin en sadık dostu süpürgesinin,
Amacı dışında da kulanılabildiğini
Süpürgenin birde gavur tarafının olduğunu
Tutamaç kısmındaki topuzla
Popom arasında,bana rağmen gelişen
Acı verici arkadaşlıkla öğrendiğim yıllar...

Mahalle büyüklerinin her çağırışına
İçten isyanla giderken
Bir aferim e kırk bardak su içtiğimiz
Oyun vaktimizi işlerle çaldırdığımız yıllar...

Kavgalarında bile barışın olduğu
Göz yaşlarında gülücüklerin saklandığı
Küfürlerde manayı bilmemenin
Masumiyetini gizleyen
Küslükleri küs barış yaparak sonlandırdığımız
Topu olanın hakimiyetine istemsiz teslim olduğumuz
Yaşlanmış beyinlerimizin
Koltuk değnekleri olan
O güzel
O masum
O uzun kısacık yıllar....

17.12.2008