Çoçukluklarımızda Kaybolsak

Döksek suçlarını bir bir cahilliğimizin
kanatır oluk oluk masumiyeti.
Özletir ağlatırcasına zaman;
cebe harçlık,
yanağa sevgi öpücüğü konulan
o en sorumsuz günlerimizi.
Büyümek, hem büyük bir özgürlük
hemde acıtan bir yaşam tokatı
her an insanı zorluklarıyla şaşırtan.
Tutunmak isteriz
çocukluğumuzun ipek sevgi dokunuşlarına
redederiz adam olmanın sorumluluğunu
sırtımıza vurulduğunda yaşam yükümüz.
Ah bir rüya olsa bu hayat denilen cetin ceviz süreç
hiç uyanmasak anne sinesindeki derin uykulardan.