Işıl ışıl olurdu haziran sabahları Akasya ağacına yuva yapan kumrular Ahşap pencerenin çam kokusu Ve kasasında vızıldayan sinekler Çok uzun değil belki sekiz , on yıldı Yıldızların parıl parıl parladığı Yeni yılın gelmek bilmediği Mermere kazınmış gibi Tadı hiç silinmeyen Ne hayal ne de rüya Meğer insanın özüymüş O çocukluk yılları..
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta