Çocukluk Yıllarımız Şiiri - Adem İmdat K ...

Eskiden hep beraber köyümüzde yaşardık,
Çamur patak olurdu topraklı yollarımız...
Caminin kapısında top peşinde koşardık;
Oynamakla geçerdi çocukluk yıllarımız...

Köydeki oyunları burda herkes bilirdi,
Hafta sonu çocuklar birbirini bulurdu,
Yağmurlu havalarda evde Beştaş olurdu,
Oynamakla geçerdi çocukluk yıllarımız...

Ayakkabısı olan havasını atardı,
İki kardeş üç kardeş bir yatağa yatardı,
Eğlencelik oyunlar bize neşe katardı;
Oynamakla geçerdi çocukluk yıllarımız...

Yakantop’u oynardık okulun bahçesinde,
Sınıflarda olurduk çalan zilin sesinde,
Lokumlu ekmek yerdik sınıfın köşesinde;
Oynamakla geçerdi çocukluk yıllarımız...

Orta okul zamanı yaya gidip gelirdik,
Camideki hocaya ezber dersi verirdik,
Düğün ve bayramlarda sevdamızı görürdük;
Oynamakla geçerdi çocukluk yıllarımız...

Ramazanda camiye teravihe giderdik,
Namazın arasında mevlit şekeri yerdik,
Bazen sahura kadar eğlenceler ederdik;
Oynamakla geçerdi çocukluk yıllarımız...

Cebimizde bulunan bilyeleri sayardık,
Tahtalı arabayla oynamaktan doyardık,
Leğenlerin içinde karda kızak kayardık;
Oynamakla geçerdi çocukluk yıllarımız...

Bizim zamanımızda para bulmak zor idi,
Oyunlar arasında Cüz, Met Değnek var idi,
Kışın araba yolu iki metre kar idi;
Oynamakla geçerdi çocukluk yıllarımız...

Sevdalı sevdasına saçlı mendil yollardı,
Okuldan sonra yolda sevdiğini kollardı,
Kızlar salıncak kurup birbirini sallardı,
Oynamakla geçerdi çocukluk yıllarımız...

Kızlarda ip atlama, mendil kapmaca vardı,
Sobanın üzerinde çay, ıhlamur kaynardı,
Evde kalan çocuklar Dağ Şehir’i oynardı,
Oynamakla geçerdi çocukluk yıllarımız...

Bayramlarda, şenlikte biz çok mutlu olurduk,
Oynadığımız yerde birbirini bulurduk,
Komşuları dolaşıp renkli şeker alırdık;
Oynamakla geçerdi çocukluk yıllarımız...

Çeşitli oyunlarla eğlenceler yapardık,
Düğünlerde atılan paraları kapardık,
Arkadaşlarımızdan renkli kâğıt toplardık;
Oynamakla geçerdi çocukluk yıllarımız...