Çocukluk ve Kırıntılar Şiiri - Işılay Kalan

Ekmek kırıntıları bıraktım ardımda
Çocukluğumu bıraktığım gibi.
Her adımda bir izim olsun istedim.
Ondandır lastik botla
Yalnız çamurlu yollarda yürümem.
Kaybolmaktan korktum,
Bir yandan da dua ettim Tanrı’ya
Kuşları göndersin istedim peşimden
Hep büyük kırıntılar bıraktım
Kuşlar görüp yesin istedim
Botları çıkarıp yalın ayak yürüdüm sonra,
Sudan geçtim hep
Kaybolmak istedim birden...