Çocukluk Suçum Şiiri - Elazığlı Mustafa ...

ruhumda
geçmeyen izlere
rastladım
yokluğa ve acılara
Çocukluktan
Gençlik yıllarına
hepsi güzeldi
bugünlere taşıdı beni
1954
kasım ayında doğmuşum
güz yıldızlarını
saya saya
emmemişim
öldü ölecek denilmişim
tutunmuşum hayata
sevgiyle büyütülmüşüm
çocuk günlerim
sarılmayan,
kanayan dizlerim vardı
oyunlardan
yamalı pantolonlardı
çocukluğum
doymadım doydum
sokaklarda oynuyordum
bilmediğim
bir ağacın tepesiydi
sapan taşı ile vurduğum
kuşun yeri
koynumda sakladım
suçlarımı
hem hayallerimi
susuz bıraktım
kendimi
bu yüzden beni de
nişan tahtası yaptılar
şehirde
kapanmadı ruhumda
olmaması gereken yaralar
geçmişime doğru akan
bir nehirde yıkandıkça
çoğaldılar...

2015 / datça
Mustafa kaya