Balkonların demirlerinden sarkarsa çocukluğum
Düşüverir kalbime aman vermeden
Kalbimde bir yerlerde varsa çocukluğum
Geçer kararmış kalbime selam vermeden
Masumluğu kirletti zaman, katletti umudu
Umarsız sorular sordu zaman vermeden
Mazinin avuçlarında bilendim kendime
İnfazını verdiler kalbime ferman vermeden
Filizlenme hayali hep içimde kalacak
Ezdiler çocukluğumu zira harman vermeden
Büyüdüm içimde kavrulan bir yangınla
Teselli verdi herkes, derman vermeden
Kayıt Tarihi : 30.7.2025 13:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Çocukluğa dair. Fakat çoğu zaman çocukça değil...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!