karlı dağların ardı
ağaçta sallanan dalların
rüzgarla bütünleşen yaprakları
bir gecekondunun bacasında
tüten duman yaşamı tatlı kılan
kara fırtınanın ardından
dağları ben beyaz örten kar
üşüyen elleri ısıtan nefes
esen rüzgarın sesiyle ritim tutan
yanan sobanın ateşiyle
duvarda duvarı resmeden
duvarı süsleyen ateş dansı
çocukluğumun anlamsız temaları
üşüyen ellerimin anlamsız yüzü
bugünse çocukluğumun süslü ağacı
ipe gerilmiş çamaşır gibi astığım
o güne isyan edip bu günümün özlemi
yanan bir sobanın özlemi
kar fırtınası olsa ellerim üşüse
yanan bir sobanın başında olsam
duvarda yansıyan resimlerde kaybolsam
Kayıt Tarihi : 27.9.2014 18:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!