Çocukluk Penceresi Şiiri - İsmet Zeren

Karmaşıktı
Tek düze değil
Salyangoz toplarken ellerimiz
Ve satarken
Gençliğimize insafsız
Kuyumcular çarşısında
Altınların sesinde sevdalandık
Sevdayla köşe kapmaca oynadık
Mecidiye hanında
Yıllar geçmedi gülüm
Ömür yıllandı
Sessiz ve sebepsiz
O taşra şehrinin garında
Trenler artık çuf çuf lu değil
Taksiler kanatsız
Artık uçmaz
Ak gelinlikli gelinciklerle
Tozlu sokakların
Sıcak öğlen sonralarında
Yitirdiklerine ağlamıyor gözlerim
Unuttuklarına
Sen yoktun olmadın
O uzak diyarlarda
Büyürken habersiz kaderinden
Oynamadın ilk okulun yolunda
Evcilik benimle
Bakmadın Beydağının arkasındaki
Yedi başlı canavara
Susuverdin niye
Sende mi saldın çocukluk düşlerini
Pencerenden dışarı
Vazgeç gülüm
Gelmez geceler sarmışken günleri
Omuzlarımda olgunluğun
Yemiş vermez ağırlığı
Su dolmaz
Yosun tutmuş havuzlarına hasretin
Salyangoz tutarken
Ellerimiz ve satarken
Gençliğimiz insafsız