Çocukluk günlerimde
Bizim köyün adamları
Kocaman kocamandı
Ama içlerinde en büyük
En büyük babamdı
Öyle dalardık ki oyuna
Bizi kıskanırdı masallar
Düşler diyarına taşırdı
Söğüt dallarından atlar
Karpuz kabuğundan sallar…
Bazen yakan top
Bazen birdirbir
Bazen kaydırak veya seksek…
Karanlık çökene
Evden babam ünleyene
Gel oğlum akşam oldu
Bırak artık oyunu
Bırak… Diyene dek…
Kurtulsam bir gün
Beni aşan dağca yüklerden
Çekip gitsem
Pamuk şekeri kadar renkli
Hafif ve şen çocukluğuma
Sonra el ele verip
Bir oyun kursam küçüklerden
Değmeyin keyfime
Değmeyin derim mutluluğuma…
Kayıt Tarihi : 2.4.2012 13:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
* Bu bir çocuk şiiridir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!