Çocukluk İşte Bu Benimki Şiiri - Derin Öger

Sesin kulağımda çınlardı
Sevgin kovaladıkça masum gülüşlerimi
Sanki yüreğim ocağın üstüne düşmüşcesine
Yana yakıla aramak isterdi de seni
Çocukluk işte bu benim ki
Bazen kötü günlerime karlar yağardı
Bazen gözlerim güneşin batışını sen sanırdı
Sonra gece sonra gün örterdi üstünü
Bir yürek taşıyamazdım ya seni
Çocukluk işte bu benim ki
Kimi soğuk toplayıp rüzgâr eserdim
Kimi yıldız yıldız uzaklara düşerdim
Ayın etrafına kurulup hayale daldığımda
Çok mu düşünürdüm ne seni ki
Çocukluk işte bu benim ki
Yalanlarım da olurdu kış soğukluğunda
Seni unutmak için el sohbetlerine daldığım da
Çaresizliği görüp içimin acısıyla ağladığımda
Sağdan soldan sen toplarmışım da off
Çocukluk işte bu benim ki
Durgun bir suydu adım
Hani göğsünde nilüferler buğulanan
Sen konuşmazdın ben de susardım
Bazı çayımın yudumu haşlayınca nefesimi
Yangının suya kavuşmayı özlediği gibi
Özlerdim özlerdim de seni
Çocukluk işte.....................................