Çocukluk işte
Gözüne gözüne basıyor çamurun
Yatmak istercesine
Şap şap vuruyor çamurun gözüne
Keyfi yerinde
Sonra çamuru yakalıyor elleriyle
Üstüne sürüyor iyicene
Ara sıra bakıyor bir yerlere
Azarlayacak olanları arıyor belkide
Keyfi kaçıyor birdenbire
Kimse ilgilenmiyor diye
Şöyle bir doğruluyor hüzünlüce
Başlıyor ağlamaya
Anne çıkıyor pencereye
Basıyor yaygarayı
Eşek sıpası diye
Çocuk
Hem gülüp hem ağlıyor
Hahaha hühühü diye
Az önce çok keyifliydin çocuk diyorum
Kendi kendime
Diyecek yoktu çamur keyfine
Peki o zaman
Bu ağlamaklı gülmek niye
Gülüyorum keyiflice
Anne muhtaç bilgiye
Çocuk hasret ilgiye
Çamur ise bahane...
Şubat. 2016.
Bülent ArkanKayıt Tarihi : 16.2.2016 12:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılarımla
şimdiki çocuklar sanal bi çocukluk yaşıyo.
sadece çocuklarmı ,herkes öyle.
aşklar bi sanal.aşkın bile sanal olduğu bi dünyada hangi gerçek vardırki.
selam ve sevgiyle yüreğine sağlık.
TÜM YORUMLAR (2)