Çocukluk İşte Şiiri - Yorumlar

Ayten Özgün
996

ŞİİR


29

TAKİPÇİ

İstanbul da oturuyorduk,iki kardeştik.Bir ablam vardı,babam ve annem bankada çalışıyorlardı,iki katlı bahçesi olan güzel bir evimiz vardı.Alt kattaki kiracımız çıkmıştı,evimizi Ankara dan,İstanbul a
tayini çıkan bir öğretmen tuttu,bir kaç gün sonrada taşındılar.
Gelen kiracılarımızın iki çocukları vardı biri kız,biri erkek hemen,hemen ben yaştaydılar,çok sevinmiştim oyun arkadaşlarım oldu diye,kısa zamanda kaynaştık birbirimize.
Çocukluk İşte.
Okulların açılmasına n gün vardı,annem okula yazdırmıştı daha önce bu günde kuralar çekiliyormuş,okula gittik annemle,Kurada bir beye çıktım öğlenci olmuştum öğretmenim de senin babandı.
Ben birinci sen ikinci sınıfa gidiyorduk,ikimizde öğlenciydik her gün evden birlikte çıkıyorduk yolda sohbet ederdik.Okul dönüşü hemen derslerimizi yapar bahçeye çıkardık,senin başka arkadaşlarında vardı,her gün seni oyun oynamaya çağırırlardı,
Sen hep bahaneler bulur gitmezdin nedense hep benimle oynardın.Çocukluk İşte.Genellikle saklambaç oynardık sen hep ebe olur bende saklanırdım.Evimizin arka bahçesinde su deposu vardı,beni hemen bulasın diye hep oraya saklanırdım nedense

Tamamını Oku

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta