Çocukluk işte Şiiri - İbrahim Yegül

Annemin ayakkabılarımı
bağladığı kadar,
masum bakamıyorum artık hayata.

Çocukken yaptığım,
uçurtmamın kanatları kadar
özgür olamıyor,
gökyüzünün maviliğini göremiyorum.

Mahallede koca karıların
sokaktaki çekirdek keyiflerinin
sesini duymayı istiyorum.

Kıraathaneye gidip,
Sobanın başında ellerimi ısıtmayı

Sokakta oynadığımız maçlarda
İki korner bir penaltı diye bağırmayı,
Bilyalı arabamın, tekerleri gibi sorumsuz olmayı
gerçekten çok özlüyorum.