Çocukluk İşte Şiiri - Fatih Tekiner

Tozpembe hayatın gölgesindeydik
Kötü yok sanırdık, çocukluk işte
Ömrün en güvenli bölgesindeydik
Kırsak da denerdik, çocukluk işte

Hayal meyal, biraz hatırlıyorum
Orda kalsak olmaz mıydı diyorum?
Zor gelmezdi, hiç kimseye bir sorum
Hep gündüz umardık, çocukluk işte

Şefkatler hasrete dönüşür müymüş?
Beyazlar karaya danışır mıymış?
Eğriler doğruya yanaşır mıymış?
Oysa hep yenerdik, çocukluk işte

Etrafımız zırhla kuşatılmıştı
Hayaller birlikle yaşatılmıştı
Tehlike uzağa taşıtılmıştı
Her şeye kanardık, çocukluk işte