Çocukluk Hayatım Şiiri - Salih Altıntop

Ben bin dokuz yüz kırk üçte yeşile bürünmüş Bünyan’da doğdum
Emekliye emekliye, düşe kalka yedi yaşımı buldum
Ayağıma dikenler bata bata tarlalarda yürüdüm
Soğuk sularla ekmeğimi yiyip yüzümü yudum

Üstü toprak, tavanı isli ağaçlı evimde büyüdüm
Üstümde yorgan altımda halı kırpığı yatağımda uyudum
Damlarda cami avlusunda oyunlar oynadım
İşte ben de böyle Bünyan’ın çocuğuyum

Öküz otlata otlata sarı sıcak altında geçti yıllarım
Körpe yüzlerimde deri kalmadı cehennem oldu günlerim
Benim de kaderimi böyle yaratmış yaradanım
Daha küçücüğüm dikenler batar ayağıma ağlarım

İşte böyle acı tatlı geçti çocukluk hayatım
Geçen anılarımı hatırladıkça ağlar yanarım
Fakirlik dalımıza basmış ben ne yapayım
Muhtacım olmadı benim ayaklarımda ayakkabım
Çocukların, çocukluk hayatını yaşamasından yanayım.

15.01.2011 Salih Aktıntop