Çocukluk Hatıraları Şiiri - Ümit Güloğlu

O Gün 29 Eylül 1999,Çarşambaydı,
Ayşe hastaydı ……………….,
Kulağında problem vardı,
Doktor baktı, dedi ki ''Tamam, iyi olacak Ayşe ''
Yazdı bir ilaç gönderdi eve.

Annesi, Babası ve Ayşe,
Bindiler bisiklete, gittiler eve.
Dediler,'' hadi şu daire işlerini yaparken
Ayşeyi de götürüp O'na kışlık bir ayakkabı alalım ''

Ayşe giydi yazlık beyaz ayakkabısını
Bindiler bisiklete, düştüler yola
Amma bu arada; ……………
Çok acıkmış olmalıydı bisikletin tekeri! …
Kaptı Ayşe'nin ayağını.

Baba kızdı Anne'ye,Anne ise Baba'ya
Baba:'' Bir çocuğun ayağını tutamadın,
Anne:'' Adam olup da bir araba alamadın ''…
Ayşe dedi...'' Tamam, yeter kavga,
Ben verdim ayağımı bisiklete ''

Tırnağı sökülmüş, ayağı ise morarmış,kanamıştı.
Koştular tekrar hastanelere,
İğneler yaptırdılar Ayşe'ye,
Filmler çektirdiler.

Şükür ki önemli bir arıza yok.
İlaçlar aldılar,
Ayşenin ayağını yukarı kaldırdılar
O'nu 7 gün 7 gece yatırdılar.

Okula gidemedi Ayşe,
Öylece yattı kaldı ayağı havalarda
Oynayan çocuklara bakakaldı
Yemeğini dahi Ablaları yedirdi

Ayşenin ayağı iyi olacak
Ama ayakkabısı öyle kalacak bir ucu kopuk
Saklayacak o hatırayı
29 Eylül 1999, Çarşambayı

Ayakkabısını gördüğü zaman yıllar sonra
Ayşe hatırlayacak Annesini ve Baba'sını
Ve o hep birlikte bisiklete bindikleri,
Güzel, mutlu çocukluk günlerini.

Bugünkü acı,
Olacak güzel bir hatıra, yıllar sonra.
Ayşe hep hatırlayacak,
Yad edecek 29 Eylül 1999 Çarşamba'yı.

02.10.1999