Çocukluk Güzel Şey Oysa

Toprağa vurgun can
Ki can zaten geldi topraktan
Ve daha büyük nimet var mı başka; insan olmaktan?
Ana karnında başlar çile
Ve ağlayarak merhaba der bebek dünyaya
Sonra bir büyüme telaşı bitmeyen
Çocukluk güzel şey oysa

Ana kucağı huzur kokar
Oysa farkına varmaz insan gözü dışarı bakar.
Ve onu bekler; okul önlüğünü çıkarmadan sokaklar
Sonra enseye yapışan bir hayat telaşı
Gir çık; bir umut taciri sınavlar
Ve ağlayarak elveda eder gelin kızlar yuvaya
Sonra tuz biter, naz gider
Çocukluk güzel şey oysa

Bütün yüküyle omuzlardadır hayat,
Her nefes bir ömür çekip gider aslına
Emanet bir can aldık ve vereceğiz toprağa
Çamura vurgun can!
İşte budur öz insanda
Ki insan; her gün daha da çamurlaşan
Sonra hürriyetler belli belirsiz
Ve umutlar meydan okur dünyaya
Bir büyüme telaşında ansızın gelen ihtiyarlık
Bel çöker, göz görmez
Çocukluk güzel şey oysa ….

Mustafa Çelebi ÇETİNKAYA
01 Mayıs 2004 Cumartesi
(22:50) Yenikent