Ne umutlarla gelmiştik dünyaya,
Çocuktuk, gözlerimiz ışıl ışıl,
Gökyüzünde parıldayan güneş hoyrat,
Yakardı gözlerimizi...
Biz inadına, çocukluk hayallerinin cesaretiyle,
Bakardık...
Gözlerimizden yaşlar akardı,
Mutluluk gözyaşları...
Arasıra iddalaşırdık,
Birisi Süperman döver arkadaş derken,
Bir başkası Zagor döver derdi,
İçimizden en akıllısı babam hepsini döver der,
Bizde onu döverdik,
Sonra da hep birlikte,
Serseri mayın misali sürterdik,
Düşüncelerimiz sınırsız,özgür.
Kayıt Tarihi : 8.9.2004 15:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!