çocukluğumun fobisiydi
yarık kaya fırtınası
İskenderun korkudan titrerdi sanki
ben gibi
sabahı geciken gecelerde
sonra uzaklardan bir gök gürültüsü
yavaş yavaş başlayan yağmur
durgunlaşan fırtına
bir sevinç bir sevinç içimde
savaşın bitişi
barışın gelmesi gibi
o çocuklukta
o fobiler
mazimin melankolik satırlarında kaldı
ama o çocukluk
o sevgi demetinde yolculuk
o İskenderun
o Atik
o Koca bahçe
o Fenerbahçe
güzeldi
birkaç dakikalık anımsama
güzel duygulara bir inadına yürüyüş
mazimin kendini sev
kendine gülümse çiçekleri
Kayıt Tarihi : 7.12.2015 15:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!