Çocukluk Düşlerim Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Uçurumlardan düşüp düşüp de ölmediğim,
Prmaklarımla aylara, yıldızlara dokunduğum,
Körpecik kuşlar gibi çalakanat uçtuğum,
Irmak olup aktığım,
Cinlerle, perilerle oturup kalktığım
Çocukluk düşlerim…
Beni böyle mi bırakacaktınız? ..
Böyle mi gidecektiniz? ..
Cömertçe serpilmiş altınları toplar dururdum
Minicik avuçlarımla, körpecik ellerimle,
Uyanınca da benim olacaklarını sanarak.
Kuşların gagalarıyla verdikleri
Kirazları alarak,
Kurtlarla, kuşlarla, tavşanlarla
Oynayarak,
Güneşin gözkapaklarımı öpen ışıklarına karşın
Çala-inat
Uyanmayarak.

Mutlu krallığımın tavşandan ulusuyla,
Askerlerimin davullarıyla, borusuyla,
Renklerine renk yetmeyen
Büyük ülkenin başında ben,
Yanımda vezirlerim
Ve ancak bir düş boyu süren saltanatım
Sislerde eridi gitti.
Neredesiniz çocukluk düşlerim? ..
Bunu mu yapacaktınız bana,
Böyle mi gidecektiniz?

(MİTİL OSMAN isimli Serbest Şiirler 'inden > 33-34/100)