Anlamını yitirmiş kelimelerin içinde bir yerlerdeyim.
Bir anlama ulaşma umuduyla bir kelime bir işlem oynayan çocuk misali.
Her güzel cümlede işte bu diye başladığım,
Noktasını koyduğumda arananın o olmadığını anladığım.
Çocukluk bu ya ulaşılması zor cümleler kurduğunda bile mutlu olmayaı başaranlardanım.
Ama ya hayallerimin bir şeker misali elimden alındığında.
İşte o zaman da bir çocuk gibi...
Muhammet ÜstünKayıt Tarihi : 9.5.2011 01:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammet Üstün](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/05/09/cocukluk-bu-ya.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!