Çocukluk Aşkım Şiiri - Necati Keçeli

Biliyorsun sana ta ilkokulda
Seni seviyorum diye yazardım
Biri sana bakınca sağda, solda
Kıskanırdım seni hemen kızardım

Kışları kar yağarken lapa, lapa
Az mı oynadık sen anne ben baba
Bazen geç kalırdın takılıp lafa
Bir telaşa düşer yalan dizerdim

Aynı sınıfta yana, yana olduk
Ders çalıştık, silgi verip, kalem aldık
Zaman oldu, aynı oda da kaldık
Sana nasılda kalp resmi çizerdim

Orta, lise, Üniversite derken
Biz bir birimizden ayrıldık erken
Sen her gün servise binip giderken
Uzaktan, uzağa nasıl süzerdim

Çocukluk aşkım, kor oldu içime
Sen elle gezdikçe gittin gücüme
Her ne yapsam gelmedi bir biçime
İnan ki bazen canımdan bezerdim

Yıllar gelip geçti çocuklar oldu
Saçlara ak düştü, benzimiz soldu
Ne senin, nede benim yüzüm güldü
Aklıma geldikçe dudak büzerdim

Aha şuramda hala bir sızı var
Arada gördükçe dünyam olur dar
Ben bu sevdadan çektikçe ahu zar
Zaman, zaman meyhanede sızardım

Necati KEÇELİ
İZMİR 21.06.2011