Kimim ben diye soracak oldum
Şöyle geçmişe,maziye daldım
Kendimi dünyada çok yalnız buldum
Çocukluk aşkı dedi unuttu beni
Yıllarca peşinden koştum,bilmem boşa mı?
Onunla benimsemiştim,sevmeyi,yaşamı
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Duyunca mahvoldum ayrılık haberini
O an elime geçirsem boğardım kaderimi
Yıllarca süren aşkın mükafatı bu muydu?
Çocukluk aşkı dedi unuttu beni
Sevgiydi,aşktı dilimden düşmeyen kelime
Kimler sarılacak bilmem,şimdi nazlı gülüme
Bu ızdırap götürecek beni bir gün ölüme
Çocukluk aşkı dedi unuttu beni.
tebrik ediyorum,hoş bir şiirdi maziden,yüreğe ve emeğe sağlık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta