Beraber geçti senle çocukluk günlerimiz,
Beraber göğüs gerdik seninle çilelere,
Mutluluktu seninle tek dileğimiz,
Çocukluk arkadaşım ne oldu bize...
Beraber yazardık en güzel aşk şiirlerini,
Sen bana ilham olurdun o zamanlar,
Senle birleştirmiştik kalplerimizi,
Çocukluk arkadaşım,sensiz olmuyor sabahlar.
Her sabah sen gelir çalardın zilimizi,
Senin geldiğini zil çalışından anlardım,
Hani kimseler ayıramazdı bizi,
Çocukluk arkadaşım, şimdi yokluğuna ağlarım.
Artık sensiz bomboş bizim sokaklar,
Senin neşen olmadan çekilmiyor burası,
Şimdi ağlıyor bize gülen akşamlar,
Çocukluk arkadaşım, döküldü üzüm asması...
Bizim çardak boş bekliyor senin yokluğunda,
Bahçedeki güller sen gelmeden açmıyor,
Gönlüm sevdanın yüksek uçurumunda,
Sensiz düşüp ölmekten korkuyor.
Ne zaman geleceksin aşkımızın yuvasına,
Ne zaman güleceksin bir daha yüzüme,
Ne zaman seni göreceğim karşımda,
Çocukluk arkadaşım geri dön beni üzme...
Kayıt Tarihi : 22.12.2003 15:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!