Yetim kaldım,bunca zaman gecmiş aradan.
Çocukluğu yaşamadım,puslu kötü havadan.
Öyle bir acım var ki kalbi kanatan.
Sana sığınmıştım ey YÜCE YARADAN.
Ne çocukluğu yaşadım,ne sevgi tattım,
Ne baba tanıdım,ne ana kucağında yattım,
Dağdan odun toplar iken ellerimi kanattım.
Kendimi gurbete çok küçük yaşta attım.
Karda kışta çırılçıplak ayakla,
Dağa gittim zorbalıkla, dayakla,
Çalış,didin,para kazan,ne hakla!
Acı günleri unutma,Kâbus gibi sayıkla!
Yıllar geçer iken,uzaklarda,gurbette,
Hem mektep gördüm,hem de medrese.
Hem okudum,hem de mektuplar yazdım,
Uzun zaman boynu bükük çare-sazdım.
Yusuf Cantürk(E.Hv.Kur.Alb.)
Yusuf CantürkKayıt Tarihi : 2.10.2008 23:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir tamamen gerçeği anlatıyor. Babam, ben iki yaşındayken ölmüş,annem evlenmiş.Çocukluğumsa işe yarayıncaya kadar seksenbeş yaşındaki anneannemin yanında yanında gecmiş,bilahare annem ve övey babam beni yanlarına almışlar.kış,yaz davar güt, kışlık odun topla,dayanılmaz acılar çek ve neticede,şehire göçettim. Bir akrabanın yanında ilk okulu bitirdim.Parasız yatılı olarak okumaya devam ettim.
TÜM YORUMLAR (1)