Çoçukluk Anılarım Şiiri - Hamiş Mustafa

Nerede o güzel kızlar pınarı,
Yukarı obadaydı kaplankayaları,
Günlerim geçti gözpınarları,
Beycağızda olurdu kozları.

Yaşadım yıllarca aşağı obada,
Yıkanırdık o eski hamamlarda,
Sohbet ederdik çadıravanlarda,
Soğuk gazozlar içilirdi çayırlarda.

Cennetti yeşil yurdun bahçeleri.
Bahar aylarında kokardı çiçekleri,
Bağlarında olurdu üzümleri,
Sulanırdı kuz arğından yarpuzları.

Dedelerimiz anlatırdı eski günleri,
Nerde tarih kokan ulu camiileri,
Şifa dağıtırdı dedebaba türbeleri,
Minarelerinde ezan okur müezinleri.

O yiğitler saklanırdı yüksek tepede,
Yediler yatardı Eshab ı kehf de,
Dakyanuslar yaşadı Afşinde,
İzzettin keykavus yaptırmış yazar kitabede.

Güreş tutar yiğitleri,
Gelmez yere belleri,
Dünyaya tanıttı Türkleri,
Arkalarındaydı gençler.

Zamanlarımız geçerdi kındıralıkta,
Badanalar yapardık ağ topraklıkta,
Evlerimiz olurdu cıncıklıkta,
Bağlarımız vardı atlasta.

Tarlalarda toplanır biber,
Sofu taşlarında döverler,
Gözleri yanardı gelinler,
Ağızlarında sarılı olur şeşler.

Atlas suyundan akardı sular,
Sulanırdı boşnaktaki tarlalar,
Yolma yolardı analar,
Sırtlarında bağlı olurdu çoçuklar.

Suyun kırağında dikerlerdi lahana,
Salatalar yapılırdı reyhanla,
Domatesler toplanırdı satırlarla,
Sonbahar yaz uğraşırlar bostanla.

Mustafa yazar deftere sığmaz,
Zahmeri aylarında çiçek açmaz,
Değirmenler un öğütür günler ayaz,
Arklardan gelen su akmaz.