Hiç unutamıyorum çocukluk yıllarımın anılarını
Akşamları bahçeden köye dönüşlerimi yorgunca
Tozlu yolların süpürgesi olurdu çıplak ayaklarım
Çocukluk işte ne demeli kıyamazdım pabuçlarıma
Koltukaltımda taşırdım eskimesinler diye
Gün boyunca defalarca tabanlarına bakardım aşındı mı
Arada bir suyla yıkardım onları oyuncak gibi oynardım
Tozunu alır karşıma koyar onlarla konuşurdum
Benim güzel cici ayakkabılarım övünürcesine okşardım
Caka satardım ayakkabısı eskimiş arkadaşlarıma
Arada bir bu güzelliği bana yapardı babam
Ne çok sevinirdim ne çok tabanı kalın ayakkabılarımla
Akşam dönüşlerinde koltuğumun altında taşırdım
Aldırmazdım ayaklarımın sızısına umursamazdım
Ah çocukluk anılarım ah ..
hiç unutur muyum .....
Celal Topo
05 / 10 2015 Antalya
Kayıt Tarihi : 5.11.2017 18:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!