Gelirdik bir araya üç beş,
Kurardık düzenek, dört sende,
Öteki ise dört de bende,
Esir aldık top ötekinde.
Çocukluk işte bu,
Tükenir mi kurulan oyunlar?
Birisi der ki atlayalım çizgi,
Diğeri de köşe kap gizle.
Haydi, sen de bezli top,
Çevir çizgiyi olsun çember,
İkisi dışarıda, altısı içerde,
Ver karşıkine vursun sırtına.
Karaladım bir şeyler gece on iki,
Anılarım karıştı kafam allak,
Gidiyorum işte karanlıkta bullak,
Bildiğim varsa o da çocukluk
emekli öğretmen
01.12.2005
Salim TemelKayıt Tarihi : 15.12.2009 21:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Salim Temel](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/15/cocukluk-98.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!