Çocukluk Şiiri - Ahmet Altan Ekşioğlu

Nesi var çocukluğun?
Böylesine eleştirecek,
Nesi var?
Duru, temiz bir yürek,
Ne cinlik, ne hinlik, ne hainlik,
Ne yalan ne dolan,
Ne de arkadan kuyu kazmalar…
Ah, şimdi çocuk olsam da bilye oynasam
Çeksem saçını Mine’nin,
O da alsa bilyelerimi,
Ben de ağlasam.
Gidip şikayet etsem Ayşe Teyzeye,
Yaşasam o güzelliği...
Bugün ne zaman, olduğum gibi davransam
’Çocukluk yapma’ derler.
Nesi var çocukluğumun?
Butün bonlar gelmezdi başıma,
Çocuk kalsaydım eğer.